امروز داستانی رو می خوندم که شما هم حتما شنیدید:

مدیر یک شرکت توی راهرو مرد جوانی رو می‌بینه که ایستاده و به در و دیوار خیره شده، ازش می‌پرسه که پسر تو چقدر حقوق می‌گیری؟ می‌گه ۳۰۰ هزار تومان. می‌گه بیا این حقوق دو ماهت برو و دیگه اینجا برنگرد! ما پول نمیدهیم که بایستی و به در و دیوار نگاه کنی! پسر هم خوشحال پول رو می‌گیره و با سرعت می‌ره. مدیر از یکی از کارمندانش می‌پرسه این پسر تو کدوم بخش کار می‌کرد؟ کارمند که از رفتار مدیرش متعجب بوده میگه این پیک پیتزا فروشی بود!

 از اونجایی که قراره خواننده مطالب دکتر راینیک شرکت‌های کوچک و متوسط، مدیران فروش و بازاریابی و کسانی باشند که قراره شرکتی رو راه بندازند پس خیلی این مشکل نمی‌تونه توی گسب و کار کوچک شما به شکل اغراق آمیز پیش بیاد اما پیش میاد که شما واقعا حواستون به دغدغه‌های نیرو هاتون نیست و یه جورایی سازمان شما پیشنهاد ردنشدنی مناسبی برای افرادتون نداره.

پرسنل شما مهم‌ترین بازوهای شرکتتون هستند و فکر کنید شما اونها رو خوب نمی‌شناسید، حتی یک بار هم خارج از شرکت یک چای یا قهوه با هم نخورده‌اید. اگر واقعا این کار رو نکردید هرچه سریعتر انجامش بدید! توی همین هفته یک برنامه‌ای بگذارید و با نیروهاتون زمانی رو صرف کنید. حرف‌های غیرکاری بزنید و سعی کنید همدلی بیشتری ایجاد کنید. نترسید هیچ کسی حد و مرز شما رو نمی‌شکنه به شرط اینکه خودتون نشکنید! به همه خاطرنشان کنید که اون فضا با فضای شرکت فرق داره. محیط جذاب و فوق العاده‌ای برای کار کردن ایجاد کنید.

 

عجله کنید! موفق باشید!

دکتر راینیک